‘N arrebat ded sorelh, cap-sus u bòsc de hau,

ed Castèt de Febus, mei perbocat de yèira,

dab ed tuhet carrat ded sué donyo condau,

planta sus ed terrè sa corona de pèìra.

Bèt tròs loénh no-i auè gahus auta herau.

A patacs de picòla, à pos de tira-pèira,

aganits de peleis, Anglés, puch Hugònau,

e-i amièn bèts dias-a lèu brochami de hèira.

Oé, totu, Mauvezi que s'ei amistosat.

N'as pareds ded bèt som era sanc s'ei secada, 

e n-eds cams ded bèt pèd eds milhòcs qu'an hoelhat.

E no-i entene-òm mes, at lonc dera vrespada, 

dab ra canso ded vent n-a yèrba espeluhada, 

qu-ed piu-piu d'u cardi onacom arremat.