Au gran pair e a la gran mair qui demoravan au ras de casa e per qui lo patuès èra la lenga de tot dia, Benoit Larradet que deu, probable, l’estacament au biarnés. Mes per tant qui serà ahortit per las cantas tradicionaus entonadas per pair e mair pendent los viatges en veitura, eth, que parlè sonque francés dinc a l’encontre, pendent los estudis, de musicians e cantaires occitanistas de l’extrèma-gaucha bordalesa.

Lavetz, la frequentacion d’aqueth monde qui cantavan en lo grop Capsús, ua lenga qui comprenèvan chic o briga, que’n valorè la compreneson qui ne’u pausava pas nat problèma, ad eth. Que tornè en Bearn dab la hami de musiquejar e de parlar occitan e non podè pas escàder-s’i mei plan qu'au país d’Ortès on tribalhè annadas en tot frequentar, a Pau, los talhèrs deus Menestrèrs Gascons.

Encoratjat peus Tite e Emile e Marthe, vesins de Berencs, que practiquè e melhorè la lenga. Dab la gran-mair alavetz n’escambièn pas mei un mot de francés e que trobè, dab aquera reconeishença, la legitimitat familiau qui’u hasè hrèita.

Per aqueth parçan deus Lapassada, Narioo e Grosclaude on vivè, n’estó pas tròp longa la camada qui miava de l’orau a l’escriut e Benoit Larradet que la passè en prepausar tèxtes per País gascons puish Reclams.

L’escritura

Que participè, lavetz, a concors. En 1998 qu’estó felicitat per Un lèd bestiar presentat au sheisau Concors Bigordan d’Expression Gascona. En 2001, au purmèr prèmi Aran de literatura, qu’obtiengó lo dusau accèssit per Lo temps com vien puish l’an d’après, lo segond prèmi per E te’n brembas turon de Sent Pic ?. L’oficina de froment e ensenhament der Aranés que publiquè las duas novèlas en un recuelh titolat Viatges ath torn d’un instant on trobam las òbras premiadas ad aqueras duas purmèras edicions.

Los tèxtes premiats de las duas edicions seguentas qu’estón publicats en 2003 en lo recuelh Letras deth país on trobam “Sénher e daunas, escusatz l’Armenian” qui’u való lo purmèr accèsit de poesia e “Lo viatge de l’Augustina” lo purmèr prèmi de pròsa. En 2014, qu’estó premiat per Lo Lector del val per Homo amans e, en 2015, Calams que recompensè Los temps que cambian per lo purmèr prèmi.

Lo viatge de l’Augustina qu’ei ua novèla inspirada per l’emigracion bearnesa tà l’Argentina. Benoit Larradet que sabó aquera istòria per la soa companha, Agnès Lanusse, de qui mantuns membres de la familha partín acerà, au sègle XVIII^au.

Tots dus que s’engatgèn dens ua associacion, l'AFAB (vaduda desempuish Bearn-Argentina), experiéncia qui’us balhè ua coneishença d’aqueth país qui vadó ua de las honts d’inspiracion d’aqueste roman Jamei aiga non cor capsús. 

Bibliografia

Jamei aiga non cor capsús, Edicions Reclams, 2021, un roman sus l'emigracion deus Bearnés en Argentina.

A còps las montanhas que s'encontran, Edicions Reclams, 2024, quasi un jornau de viatge d'ua gojata au Nepal.