Pèire Bèc
Pèire Bèc qu'ei neishut a Paris en 1921, d'un pair gascon. La familha que s'instala a Casèras (Nauta Garona) quan Pèire a dètz ans. Pèire Bèc qu'ei un lingüista, un escrivan e un erudit occitan. Qu'ei professor a l'universitat de Peitieus, puish, a la retirada (1989), que vad un especialista de la lenga e de la literatura d'òc.
Que participa a la fondacion de l'Institut d'Estudis Occitans, dont ei president a partir de 1962.
Òbra
Pèire Bèc qu'escriu libes en francés suus trobadors o sus la filologia romana. Ací qu'avetz un extrèit deu documentari, Le chant de l'alouette ou l'héritage des troubadours, hèit per Patrick Cazals, en 1996 :
Pèire Bèc qu'escriu tanben, en occitan, romans, novèlas e recuelhs de poèmas.
Bibliografia (romans)
- Contes de l'unic, Per Noste, 1977
- Lo hiu tibat. Racontes d'Alemanha, Per Noste, 1978
- Sebastian, Federop, 1981
- Contes esquiçats, Per Noste, 1984
- Racontes d’ua mòrt tranquilla, Edicions Reclams, 1993
- Entà créser au món, Edicions Reclams, 2004