La murèna atendrà, un libre a nautor d'umanitat

Danièla Estèbe-Hoursiangou escriu a nautor d’umanitat. Çò que non vòl pas dire qu’aicí se butassan los bons sentiments d’una benvolença que foncciona tròp sovent, a l’ora d’ara, coma una vertadièra injonccion sociala. Al contra: l’autora nos fa cabussar dins un drama existencial – l’inexorable alunhament psicofisic de lo que foguèt e demòra son amor unic – sense nos esparnhar gaire. Las
causas son ditas a nautor de sentiments mesclats, contradictòris, violents, a nautor d’una fòla luciditat, e mai d’una necessària pensada magica, sense cap de concession a las mòdas, a las mentidas de la bona consciéncia, e a l’inumanitat insidiosa d’un scientisme cool que pretend respondre fins amen a prepaus de la nòstra condicion.

Çò qu’aqueste libre manifèsta, per son dire original e pertocant, per sa fòrça extraordinària e butada fins a l’extrème, es qu’ençà e al delà de la vertat de la sciéncia, totjorn segonda, lo primièr e lo darrièr mot apertenon a la nòstra subjectivitat, aquela vertat existenciala tota poderosa que se confond amb la nòstra quita vida e non cèssa pas de trevar la literatura e las arts. Un libre que nos mena luènh al còr de la complexitat umana.

Un libre de meditar.

Eric Fraj