Lo sosvénguer e lo desbromb

Aqueth tèma qu’ei coma ua tela de hons deu libe Jamei aiga non cor capsús de Benoit Larradet.

Los personatges que son, benlèu, inatenduts : un avet, un indian e un bearnés. Sustot, l’autor que joga dab lo sosvénguer e lo desbromb. Cadun que’s bremba de çò qu’a conegut e, totun, que vesem coma los desarrigats e pòden pèrder la memòria deu passat.

Los personatges que pareishen sols. Pr’aquò, l’avet bearnés de la vath d’Aspa que compreng la lenga de Talcaolpen, lo querandis de la pampa. E l’indian que nos mia tà ua tèrra desconeguda:

“Argüeita, Talcaolpen, argüeita quin cambian las gèrbas d’un endret a l’aute. Argüeita la prestida discreta d’un passatge qui miava lo ton pair, enqüèra mainatge, dinc au jaç d’un nandó on panava los ueus. Argüeita las arraditz e las granas de qui las hemnas sabèvan har un disnar o ua bevuda de hèsta.”

Tot cambia dab lo darrèr vengut. Lo gaucho bearnés que's tròba au ras deu mast (avet), lo temps que s'ei escorrut e ne sap pas çò que s'ei passat lo sègle precedent, pr'amor n'a pas las claus de l'istòria. Sosvénguer e desbromb...

Anne-Pierre Darrées