Convèrsas amb lo grand

I

A Camparièrs

 

Après las victòrias de Murèth (1213) e de Belcaire (1216) la sòrt d’Occitània contunha jos las menaças, ja non dels senhors del Nòrd, mas del quite rei de França. Arribat al poder, lo comte Ramon VII balha sa filha Joana en maridatge al rei Jacme Ier d’Aragon, sagelant atal l’aligança entre las familhas de Tolosa e d’Aragon. L’influéncia de l’ostal de Tolosa es pas de negligir ja qu’amb sa dintrada dins la familha reiala s’acaba la particion del reialme entre los eiretièrs e Jacmes II serà lo sénher màger d’un vast reialme reunit dins lo respièch de las diferentas compausantas. Son poder crescut li permet de s’emancipar de la sobeiranetat del rei de França, lo qual rei abandona sas miras sus la Mediterranèa.

La guèrra de succession del sègle XVIII, que portarà un prince de familha germanica sul tròn, farà nàisser entre las populacions un fòrt sentiment antimonarquic. Bastarà un sègle per que, en 1863, lo Rei siá compelit d’abdicar e per que s’instaure la Republica Confederada de l’Empordan...

Abonatz-ve tà léger la seguida !