Morirem pas mai a l'estiu

À Paule Grimberg-Rivière

lengadocian

I aviá un pichòt cadre daurat sus son burèu. La fotò d'una polida joventa amb una rauba blanca e un capèl, assetada sus un banc. Un jorn ai dobèrt lo cadre ; darrièr la fotò, i aviá escrich en letras sonhosas : « Ã€ mon cher René, en souvenir des quelques jours passés à Boussay, Denyse Â». Sabi pas se l'aviá gardat dempuèi totjorn sus la taula, entre los papièrs e los libres, quand s'assetava per dobrir lo corrièr o s'es aprèp ta mòrt que lo daissèt aquí e que t'agachava darrièr sas besiclas opacas. Sovent sèm tornats al cementèri, emplenar d'aiga las botelhas de plastic, per asagar las flors. Sovent, ai ensajat de me recordar mièlhs, sens gaire capitar.

Abonnez vous pour lire la suite !